หน้ากาก...อุปกรณ์ประจำตัว

            คุณเคยใส่หน้ากากหรือไม่?

            เมื่อพูดถึงคำว่า ‘หน้ากาก’ ถ้าเป็นตอนเด็กคงจะนึกถึงหน้าของเซล่ามูน อาราเล่ อุลตราแมน หรือยอดมนุษย์ตัวอื่นๆ รวมถึงตัวการ์ตูนน่ารักต่างๆที่เราชื่นชอบ แต่เมื่อเติบโตขึ้นได้เจอสังคมและผู้คนหลากหลายรูปแบบ ทำให้นึกถึงหน้ากากในอีกแบบหนึ่ง

            หน้ากากที่ฉันนึกถึงเป็นหน้ากากที่คนในสังคมสวมใส่กันอยู่เสมอ เป็นหน้ากากที่ฉันอยากให้มันหมดไปจากสังคมไทย แต่ตัวฉันเองก็ยังต้องสวมใส่มันอยู่บ้างในบางโอกาส เพราะมีบางคนที่สวมหน้ากากเข้าหาฉัน ฉันจึงต้องป้องกันตัวเองด้วยวิธีนี้

            ทำไมคนถึงใส่หน้ากากเข้าหากัน? คงต้องยอมรับว่ากลายเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้วสำหรับสังคมไทย ที่ไม่ชอบให้มีใครมากล่าวว่าตรงๆ หรือตำหนิติเตียน นิสัยคนไทยคือ ชอบให้มีคนยกย่องชมเชย แม้ว่าสิ่งที่ทำจะเหมาะสมหรือไม่ก็ตาม หากทว่าคำยกย่องชมเชยจะมีค่าอะไรถ้าคำพูดเหล่านั้นไม่ได้มาจากความจริงใจ ตรงกันข้ามกับคำตำหนิ หากคำตำหนินั้นมันทำให้เราดีขึ้น  เราก็ควรดีใจไม่ใช่หรือ แต่คนไทยกลับเลือกที่จะต่อต้านคำตำหนิเหล่านั้น ด้วยเหตุนี้จึงไม่มีใครกล้าพูดจากันตรงๆ เพราะกลัวอีกฝ่ายรับไม่ได้เสียความรู้สึกบ้างล่ะ ต่อว่ากลับบ้างล่ะ หรือเลยเถิดจนกลายเป็นทะเลาะกันมองหน้ากันไม่ติด คนไทยส่วนใหญ่จึงเอาตัวรอดด้วยการใส่หน้ากาก ปั้นคำพูดสวยหรูมาชื่นชมกัน ซึ่งทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเป็นสิ่งหลอกลวง

            บางคนก็ใส่หน้ากากเข้าหากันเพราะหวังผลประโยชน์ ภายนอกแลดูจริงใจต่อกัน แต่เบื้องหลังหน้ากากนั่นอาจซ่อนอาวุธร้ายเอาไว้ รอทำร้ายฝ่ายตรงข้ามทีเผลอ ซึ่งกรณีอย่างนี้มีให้เห็นบ่อยครั้งในสังคมทุกชนชั้น น่าสลดใจจริงๆที่โลกใบนี้เต็มไปด้วย ‘หน้ากาก’ แต่ฉันก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าตัวฉันเองก็สวม ‘หน้ากาก’ เช่นกัน